
Λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα και πολλά από τα επαγγέλματα που θα έχουν ζήτηση στο μέλλον δεν υπάρχουν σήμερα, όπως πολλά από αυτά που σήμερα έχουν ζήτηση δεν υπήρχαν πριν από 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών μας αλλάζουν με γρήγορους ρυθμούς και το τι μαθαίνουν και πως το μαθαίνουν θα πρέπει να τα προετοιμάζει για ένα ψηφιακό και πολύ-πολιτισμικό περιβάλλον εργασίας και διαβίωσης όπου η καλή γνώση μιας ξένης γλώσσας και ιδιαίτερα της Αγγλικής θα παίζει σημαντικό ρόλο.
Για πολλούς η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας σημαίνει δύσκολα γραμματικά φαινόμενα και ατελείωτες λίστες λεξιλογίου, μια διαδικασία που ακούγεται και είναι επίπονη για τους περισσότερους και ιδιαίτερα για τα παιδιά. Πρέπει όμως η διαδικασία αυτή να είναι τόσο καταναγκαστική; Η ακόμη και έτσι, αρκεί η απομνημόνευση μιας σειράς γραμματικών κανόνων και λέξεων για να μπορέσει κανείς να χρησιμοποιήσει σωστά μια ξένη γλώσσα και να πετύχει τους στόχους του;

Κατά την άποψη μου, όχι. Η γλώσσα αποτελεί εργαλείο επικοινωνίας και όχι στείρα γνώση και κατά συνέπεια πρέπει ο τρόπος που γίνεται το μάθημα να εξυπηρετεί αυτό το σκοπό. Ναι η γραμματική είναι ένα σημαντικό κομμάτι του μαθήματος και έχει αξία αλλά σαν εργαλείο που θα μας δώσει τα εφόδια για να επικοινωνήσουμε μια πληροφορία γραπτά ή προφορικά. Για παράδειγμα τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως σχηματίζεται ο ενεστώτας στα Αγγλικά αλλά δεν πρέπει να σταματήσουν εκεί. Πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα μέσα από ομαδικές ασκήσεις να τον χρησιμοποιήσουν για να μιλήσουν ή να γράψουν για την καθημερινή τους ρουτίνα, ένα από τα πεδία που βρίσκει εφαρμογή το παραπάνω γραμματικό φαινόμενο.

Επίσης τα παιδιά πρέπει να μάθουν βασικές δεξιότητες στη ξένη γλώσσα όπως η κατανόηση του γραπτού και προφορικού λόγου (Reading and Listening) και να αναπτύξουν την ικανότητα να εκφράζονται με σαφήνεια και ευχέρεια προφορικά και γραπτά, (Speaking and Writing). Όλα τα παραπάνω είναι θεμελίωδη εργαλεία για να μπορεί κάποιος να επικοινωνεί αποτελεσματικά. Εκτός από την επικοινωνιακή ικανότητα που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα στοιχεία από τις λέξεις που επιλεγούμε να επικοινωνήσουμε όπως το ύφος, ο τονισμός στη φωνή και η προφορά, μέσα από τη διαδικασία του ομαδικού μαθήματος τα παιδιά αναπτύσσουν και άλλες σημαντικές δεξιότητες για να πετύχουν στη σύγχρονη κοινωνία, στην εργασία και στις προσωπικές τους σχέσεις. Αυτές είναι η κριτική και δημιουργική σκέψη και η συνεργατικότητα. Η κριτική σκέψη αφορά στην ικανότητα να αναλύουμε και να αξιολογούμε μια ιδέα, ένα επιχείρημα, μια πληροφορία ώστε να σχηματίζουμε άποψη. Η δημιουργική σκέψη είναι η ικανότητα να δημιουργούμε μια καινούργια ιδέα, μια λύση σε ένα πρόβλημα, μια πρόταση, ένα προϊόν κλπ. Τέλος η συνεργατικότητα αφορά στην ικανότητα να συνεισφέρουμε σε μια ομάδα συνδυάζοντας τις δικές μας δεξιότητες με τα ταλέντα των άλλων για να επιτευχθούν οι κοινοί στόχοι. Σε ένα ομαδικό μάθημα και μέσα από δραστηριότητες όπως διαθεματικά προτζεκτς (projects), ντιμπέϊτς (debates), role plays, οι μαθητές εξασκούν την γλώσσα με ευχάριστο τρόπο και ταυτόχρονα καλλιεργούν και αναπτύσσουν όλες τις παραπάνω δεξιότητες που είναι απαραίτητες για το μέλλον τους.
Όλα τα παραπάνω είναι δραστηριότητες που ένα σύγχρονο Κέντρο Ξένων Γλωσσών με σωστά καταρτισμένο προσωπικό μπορεί και πρέπει να προσφέρει στους μαθητές του. Σίγουρα δεν είναι κάτι που μαθαίνεται στο σαλόνι η στην κουζίνα του σπιτιού μας.
Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα Πελοπόννησος τον Σεπτέμβριο 2017.